Сімвалічная прастора паэзіі Віктара Шніпа

Abstract

У цэнтры даследавання – аналіз сімволікі твораў Віктара Шніпа (двух зборнікаў «Балада камянёў» і «Страла кахання, любові крыж») з пункту гледжання іх суб’ектыўнасці, асаблівасцей аўтарскай паэтыкі. У выніку даследавання гаворыцца аб пачуццёвай біяграфічнасці тэкстаў, засяроджанасці В. Шніпа на асабістай і патрыятычнай тэмах, выкарыстанні пісьменнікам кантрастных сімвалаў і стылістык. Сімвалічная прастора паэзіі Віктара Шніпа ляжыць у каардынатах асабістага лёсу аўтара, які скіраваны да смерці і поўніцца толькі ідэальным пачуццёвым зместам. Сімвалічная прастора паэта як самадастатковая сістэма. Самадастатковасць яе – у асобе аўтара. Сістэма гэта створана метадам інтерпрытацыі універсальных сімвалаў, сваім тлумачэннем іх пры дапамозе кантрастных сімвалаў, праз эмацыянальна-самотнае, псіхалагічна-бязвыхаднае разуменне сучаснасці.