Франкамоўная літаратура Беларусі XVIII стагоддзя: да вызначэння поля даследаванняў

Abstract

Вызначаецца новае поле даследаванняў – франкамоўная літаратура Беларусі XVIII стагоддзя, якая з’яўляецца часткай шматмоўнай літаратуры Беларусі Новага часу. Дэманструюцца прыклады неабаснаванай і памылковай атрыбуцыі асобных твораў пісьменнікаў з Беларусі да франкамоўнай літаратуры (вершы Францішкі Уршулі Радзівіл і Юльяна Урсын Нямцэвіча), а таксама ўводзяцца ў навуковы ўжытак айчыннага літаратуразнаўства новыя тэксты – дзённікі княгіні Тэафіліі Сапегі і архіепіскапа Магілёўскага Станіслава Богуша-Сестранцэвіча. Намячаюцца перспектыўныя накірункі даследаванняў франкамоўнай літаратуры Беларусі – пошук і выяўленне новых рукапісных тэкстаў і рэдкіх выданняў у еўрапейскіх архівах і бібліятэках.= The article gives the definition of a new research field, French language literature in 18th century Belarus, a part of Belarus multilanguage modern literature. Examples of unmotivated and erroneous attribution of some works by authors from Belarus (i.e. poems by Franciszka Urszula Radziwill and Julian Ursyn Niemciewicz) are presented. Farther, new texts (i.e. diaries by the princess Teofila Sapieha and the Archbishop of Mohilev Stanislaw Bohusz-Siestrencewicz) are introduced in the scientific use of Belarusian literary criticism. The paper ends by targeting promising directions of French language literature studies in Belarus: quest and detection of new manuscripts and rare printed texts in European archives and libraries.