Адукацыйная палітыка польскіх улад на беларускай тэрыторыі Грамадзянскага ўпраўлення Усходніх зямель (люты 1919 г. – верасень 1920 г.)

Abstract

Разглядаецца адукацыйная палітыаі польскай улады на акупаванай беларускай тэрыторыі. Дэклараваная магчымасць выбару мовы дэманстравала імкненне адміністрацыі дзейнічаць у духу федэралізма. Паказана, што да канца кастрычніка 1919 г. Польская дзяржава не фінансавала развіццё школьнай адукацыі, што паслабляла становішча аддзела адукацыі. Гэта давала магчымасць асобным школьным інспектарам дзейнічаць згодна са сваімі палітычнымі поглядамі. У сферы адукацыі адбывалася барацьба паміж чыноўнікамі, якія падтрымлівалі ідэю федэраціі, і прыхільнікамі інкарпарацыі беларускіх зямель у склад Польскай дзяржавы. Хуткі рост польскіх школ назіраўся ў асноўным у Віленскай і Брэсцкай акругах. Сцвярджаецца, што матэрыяльную падтрымку польскім школам аказвалі грамадскія арганізацыі, падрыхтоўка настаўнікаў для беларускіх зямель ажыццяўлялася ў семінарыях Польшчы. Беларуская адукацыя атрымала развіццё толькі ў Мінскай акрузе.=The article is devoted to the study of the Polish authorities on the occupied Belarusian territory. Announced opportunity of language choice demonstrated the desire of federalisation. Until the end of October 1919 Poland hasn't financed school education, that worsened education depatment. It gave an opporunity to school supervisors to follow their political ideas. There was a struggle between officials who supported the federalisation idea and followers of incorporation of Belarusian territory into Poland. Fast school increase took place in Vilnya and Brest regions. Polish social organisations financed schools, there was teacher training for Belarusian land in Polish seminaries. Belarusian education got opportunity to development only in Minsk region.