Туроўля ў супрацьстаянні Вялікага княства Літоўскага і Маскоўскай дзяржавы падчас Інфлянцкай вайны

Abstract

Напачатку другой паловы XVI стагоддзя Вялікае княства Літоўскае схілілася да ўдзелу ў Інфлянцкай вайне. Але ўрад не ўлічыў нізкі вайсковы патэнцыял дзяржавы. Асноўныя вайсковыя сілы, паспалітае рушэнне, ужо не адпавядалі запатрабаванням часу, а на ўтрыманне належнай колькасці наймітаў не хапала сродкаў. Таксама менавіта цяпер відавочна праявіўся крызіс ва ўтрыманні і будаўніцтве дзяржаўных умацаванняў. Пакуль ваенныя дзеянні адбываліся не на землях ВКЛ, апошняя з пазначаных акалічнасцяў не аказвала істотнага ўздзеяння на ход вайны. Аднак як толькі тэатр ваенных дзеянняў пашырыўся на межы дзяржавы, гэта пачало аказваць негатыўны ўплыў. Пасля страты Полацка ўрад ВКЛ быў не здольным узвесці неабходную колькасць новых умацаванняў на стратэгічна важных плацдармах. Яскрава гэта дэманструе прыклад з Туроўляй.