≪Усердие к латинству≫: супраціўленне пераводу ў праваслаўе ў Падзвінскім рэгіёне ў другой палове ХІХ – пачатку ХХ ст.

Abstract

У артыкуле разглядаецца працэс пераводу каталіцкага (і былога ўніяцкага) насельніцтва ў праваслаўе ў другой палове ХІХ ст., а таксама рэакцыя на яго. Акрэсліваюцца галоўныя цэнтры Падзвінскага рэгіёна, дзе нежаданне пераходу выявілася асабліва актыўна і ў якіх пасля назіраўся дастаткова масавы рух за вяртанне ў каталіцызм. Прасочаны шляхі захавання каталіцкім насельніцтвам ранейшай канфесійнай ідэнтычнасці. Аналізуецца сітуацыя, якая склалася ў рэгіёне пасля прыняцця ўказа аб верацярпімасці ад 17 красавіка 1905 г. Асобная ўвага звернута на дынаміку міжканфесійных пераходаў, іх тэрытарыяльнае размяшчэнне, а таксама рэакцыю праваслаўнага духавенства на вяртанні ў каталіцызм пасля 1905 г.=His article is devoted to the process of conversion of the Catholic (and former Uniate) population to Orthodoxy in the second half of the XIX century as well as reactions to it. It outlines the main centres in Padzvinnie region where the reluctance of the conversion was particularly active and there was enough the mass movement for the return to Catholicism. The patterns of preservation of the Catholic population of the former confessional identity were traced. The situation in the region after the adoption of the decree on religious tolerance in 1905 was analyzed. Special attention is paid to the dynamics of interfaith conversions, their geographical location, social status and the reaction of the Orthodox clergy on return of the people to Catholicism after 1905.