Мастацкія адкрыцці Вацлава Ластоўскага на фоне сусветнай літаратуры

Abstract

Літаратурная спадчына Вацлава Ластоўскага, выбітнага майстра беларускай літаратуры пачатку ХХ стагоддзя, разглядаецца ў сусветным кантэксце. Падкрэсліваецца арыгінальнасць распрацаванай пісьменнікам крыўскай тэорыі, якая абумовіла адметнасць яго мастацкіх твораў. Цэласнасцю і сістэмнасцю вылучаецца сімволіка твораў Ластоўскага, пазначаная інтэлектуалізмам. Пісьменніку належыць прыярытэт у вынаходніцтве жанру сінтэтычнага рамана («Лабірынты»), у якім спалучаюцца прыкметы дэтэктыву, навуковай фантастыкі, містыкі, гістарычнай і філасофскай прозы. У прозе Ластоўскага прысутнічаюць такія якасці, як жыццятворчасць, прагностыка, міфалагізацыя, інтэлектуальная гульня. Пісьменнік як бы прадбачыў жанравы рух сусветнай інтэлектуалізаванай прозы канца ХХ стагоддзя, у эпоху постмадэрнізму. Творчасці Вацлава Ластоўскага, такім чынам, адпавядае самы шырокі літаратурны кантэкст, які складаюць класічныя і сучасныя творы, жанравы дыяпазон якіх надзвычай шырокі – ад філасофскага рамана да дэтэктыва.