«Адвечная песня» Янкі Купалы і «Жыцце чалавека» Леаніда Андрэева ў кантэксце сімвалізму

Abstract

У артыкуле супастаўляюцца драматычная паэма Янкі Купалы «Адвечная песня» і драма Л. Андрэева «Жыццё чалавека». Крытэрыем супастаўлення з’яўляецца суаднесеннасць эстэтычнай сістэмы памянутых твораў з канонамі лірычнай драмы сімвалізму. Мэта даследавання – паглыбіць веды аб стылі драматычнай паэмы беларускага класіка. Насычаныя канкрэтна-сацыяльным зместам канфліктныя сітуацыі «Адвечнай песні» і «Жыцця чалавека» не адпавядаюць патрабаванням сімвалізму і маюць рамантычны характар. Адметнасцю паэтыкі андрэеўскай п’есы з’яўляецца перавага сімвалічных і рэалістычных элементаў над рамантычнымі і наяўнасць экспрэсіяністычнай стылізацыі. У мастацкай сістэме «Адвечнай песні» дамінуе рамантычны пачатак. Гэта дазваляе вызначыць, што ў дадзеным творы атрымала ўвасабленне спецыфічная мадэль неарамантызму, вызначаная перапляценнем рамантычных тэндэнцый з рэалізмам і сімвалізмам.