Спецыфіка ўвасаблення Першай сусветнай вайны ў амерыканскай літаратуры

Abstract

Артыкул працягвае шэраг публікацый аўтара, прысвечаных літаратурнай спадчыне пра Першую сусветную вайну, створанай айчыннымі і замежнымі мастакамі слова. Аб’ектам даследавання выступіла сукупнасць твораў амерыканскіх празаікаў, якія асэнсоўвалі падзеі 1914–1918 гг. з невялікай часавай адлегласці (у 1920–1930-я гг.). Вынікам праведзенага аналізу твораў Т. Бойда, У. Кэзэр, Дж. Дос Пасаса, Л. Столінгса, Э. Уортан, У. Фолкнера, Э. Хемінгуэя і інш. паўстала тыпалогія найбольш рэпрэзентатыўных амерыканскіх празаічных тэкстаў паводле пэўных ідэйна-стылёвых дамінант, што дазваляюць меркаваць пра тэматычную разнастайнасць літаратуры ЗША пра Першую сусветную вайну. Акрамя літаратуры «страчанага пакалення», якая ўспрымаецца як адмысловая класіка, увага звернута на спадчыну пісьменнікаў-прапагандыстаў, жаночую ваенную прозу, творы афра-амерыканцаў, якія доўгі час знаходзіліся на перыферыі літаратуразнаўчых росшукаў.= The article continues a series of the author’s publications on the literary heritage of the First World War, created by Belarusian and foreign writers. The objective of the study was a set of works by the American novelists who interpreted the events of 1914–1918 from a short time distance (in the 1920s–1930s). The analysis of Th. Boyd’s, W. Cather’s, W. Faulkner’s, J. Dos Passos’, E. Hemingway’s, L. Stallings’, E. Wharton’s works resulted in a typology of the most representative American prose texts according to certain ideological and stylistic dominants, which allow us to judge the thematic diversity of US literature on the First World War. But for the ‘lost generation’ literature, perceived as a specific classic, our attention is paid to the legacy of propagandist-writers, women military prose, works by African-Americans which have long been on the periphery of literary research.