Лексiка лацiнскага паходжання у беларускай i раманскiх мовах

Abstract

Ва ўступнай частцы артыкула асвятляецца пытанне, звязанае з прычынамі пашырэння сярэдневяковай латыні ў Беларусі: працэс інтэнсіўнай паланізацыі грамадскага і культурнага жыцця беларусаў, выкарыстанне лацінскай мовы ў тагачаснай сістэме адукацыі і інш. Падкрэсліваецца факт шырокага выкарыстання латыні ў Беларусі, якое мела вынікам сваім значную вагу лацінізмаў у слоўнікавым складзе старабеларускай мовы, – лацінізмы складалі ў ёй другую групу пасля паланізмаў. У асноўнай частцы артыкула праводзіцца супастаўляльны аналіз асобных традыцыйных лексічных адзінак беларускай мовы, якія ўзыходзяць да лацінскіх этымонаў (бульба, цыбуля, алей і густ), і адпаведных паралеляў раманскіх моў, што дазваляе выявіць пэўнае падабенства і адметнасць у іх лексіка-семантычным развіцці.