Вывучэнне пахавальных помнікаў Беларускага Падзвіння XIV–XVIII стст. у дарэвалюцыйны перыяд

Abstract

Першыя звесткі аб дзеяннях, якія могуць быць кваліфікаваны як аматарскія раскопкі пахавальных помнікаў Беларускага Падзвіння, адносяцца да канца XVIII ст. Археалагічнае вывучэнне познесярэднявечных курганоў і жальнікаў праводзілася ў ХІХ ст. Гэтыя пахавальныя помнікі даследаваліся З. Даленга-Хадакоўскім, М.Ф. Кусцінскім, А.М. Семянтоўскім, Я.Р. Раманавым. Ф.В. Пакроўскі апублікаваў археалагічныя карты Віленскай і Ковенскай гурберняў, дзе былі адлюстраваны некаторыя старыя могілкі. Первые сведения о действиях, которые могут быть квалифицированы как любительские раскопки погребальных памятников Белорусского Подвинья, относятся к концу XVIII века. Археологическое изучение позднесредневековых курганов и жальников проводилось в ХIХ в. Данные погребальные памятники исследовались З. Доленго-Ходаковским, М.Ф. Кусцинским, А.М. Сементовским, Е.Р. Романовым. Ф.В. Покровский опубликовал археологические карты Виленской и Ковенской губерний, где были отражены некоторые старые кладбища.