Спасціжэнне ваеннай рэчаіснасці ў эпісталярнай спадчыне Э. Хемінгуэя

Abstract

Разглядаецца эпісталярная спадчына Э. Хемінгуэя, што з’яўляецца значнай крыніцай для вывучэння жыцця і творчасці празаіка. Упершыню ў айчынным літаратуразнаўстве падаюцца пераклады на беларускую мову асобных урыўкаў з лістоў пісьменніка. Асаблівая ўвага надаецца запісам, прысвечаным ваенным падзеям, на якія багата першая палова ХХ ст. Заўважана, што адносіны мастака слова да ўзброеных канфліктаў змяняліся. Узнёсласць і натхненне з нагоды Першай сусветнай саступіла месца канчатковаму расчараванню пасля Грамадзянскай вайны ў Іспаніі. Тая ж думка пацвердзілася ў 1944 г. у Францыі. У сталым узросце пісьменнік спрабуе аб’ектыўна ацаніць уласны ўдзел у татальных і лакальных канфліктах. Гэты факт знайшоў адлюстраванне на старонках яго лістоў. Прыватныя запісы абвяргаюць некаторыя міфы пра Э. Хемінгуэя як звышмужную асобу.=The article is devoted to E. Hemingway’s epistolary heritage which is an essential source for the studies of his life and creative work. Some extracts from the writer’s letters are translated into Belarusian for the first time. Special attention is drawn to the entries devoted to the war events the first part of the twentieth century was rich in. It is pointed out that the artist’s attitude to the military conflicts was changing. High-mindedness and enthusiasm born by the participation in WWI gave way to the complete disillusionment after the Spanish Civil War. The same tendency was proved in 1944 in France. Being a mature person the writer tried to evaluate his participation in total and local conflicts objectively. This fact is obvious from his letters. Personal notes deny some notes about E. Hemingway as a valorous person.