Жанравая эвалюцыя рамана-антыўтопіі ў беларускай літаратуры (на прыкладзе твораў «Неруш» Віктара Казько і «П’яўка» Юрыя Станкевіча)

Abstract

Разглядаецца спецыфіка жанравай эвалюцыі рамана-антыўтопіі на прыкладзе твораў «Неруш» Віктара Казько і «П’яўка» Юрыя Станкевіча. У філасофскіх сістэмах абодвух аўтараў знакавай катэгорыяй выступае будучыня, якая асэнсоўваецца ў рэчышчы грамадскай катастрофы. Пісьменнікі звяртаюцца да тыповай раманнай арганізацыі мастацкага тэксту, выкарыстоўваюць прыёмы псіхалагізму, выяўляюць іншасказальнасць і прытчывасць. Віктар Казько як пачынальнік жанравай разнавіднасці рамана-антыўтопіі ў беларускай літаратуры выяўляе дваіснасць светапогляду галоўнага героя, двухпланавы сюжэт. Юрый Станкевіч паглыбляе трагізм асобы, паказвае палярную сістэму персанажаў, што адпавядае жанравым патрабаванням антыўтопіі ў новай літаратуры.=The article deals with the peculiarities of the genre evolution of the dystopian novel on the example of the works “Nerush” by Victor Kaz’ko and “P’jauka” by George Stankevich. In the philosophical systems of the two authors future appears to be the sign meaningful category which is interpreted from the point of view the social catastrophe. The authors refer to the typical structure of a literary text. They use psychological techniques, showing allegory and privacy. Victor Kaz’ko as a pioneer of the genre variety of the dystopian novel in Belarusian literature finds duality of the outlook of the main character, duality of the plot. Yurij Stankevich deepens the tragedy of man, shows the polar character system that meets the requirements of dystopia genre in modern literature.