Фiласофскiя матывы быцця у кантэксце беларускай "ваеннай" аповесцi

Abstract

Робіцца аналіз філасофскіх матываў у галіне беларускай літаратуры на прыкладзе разгляду «ваеннай» аповесці ў творчасці М. Гарэцкага, Я. Коласа, К. Чорнага. Даследаванне абумоўлена недастатковай распрацаванасцю аналізу філасофскіх матываў у айчынным літаратуразнаўстве, ідэалагічнымі асаблівасцямі ў разглядзе творчасці асобных аўтараў, у прыватнасці М. Гарэцкага. Робіцца агляд даследаванняў па адзначанай тэматыцы, спроба абгрунтавання мэтазгоднасці даследавання філасофскіх матываў у кантэксце творчасці прыгаданых аўтараў з улікам сучасных падыходаў параўнальна-гістарычнага і тыпалагічнага аналізу. Аб‟ектам аналізу даследавання выступае мастацка-філасофская думка, дэтэрмінаваная ў пісьменніцкай практыцы. На падставе разгляду твораў, напісаных у розныя гістарычныя эпохі, робіцца агульны агляд тэндэнцый, якія паслужылі падмуркам для зараджэння беларускай ваеннай прозы, у прыватнасці аповесці. Сучасная беларуская літаратура плѐнна працягвае пошукі ў галіне адзначанай ваеннай тэматыкі, таму дадзенае даследаванне падаецца актуальным і мэтазгодным у варунках праекцыі на перспектывы адлюстравання чалавечага быцця: сацыяльнай прыроды чалавека і праяў яго існавання.