Антрапонiмы у рамане Элiзы Ажэшкі "Паны Пампалiнскiя"

Abstract

Разглядаецца анамастычная лексіка, якую выкарыстала вядомая польская пісьменніца Эліза Ажэшка ў рамане «Паны Пампалінскія». Вядома, што ўласныя імѐны з’яўляюцца неад’емным кампанентам ідэйна-тэматычнага зместу мастацкага твора. Звяртаецца ўвага на антрапонімы (імѐны, прозвішчы, мянушкі, крыптонімы), якія былі выкарыстаны ў тэксце. Раман «Паны Пампалінскія» – сатырычны, таму Эліза Ажэшка ўвяла ў твор не толькі рэальную антрапаніміку свайго часу, а і выдуманую. Прааналізаваўшы сабраны матэрыял, робіцца выснова, што ўласныя імѐны ў рамане выконваюць наступныя функцыі: ідэнтыфікуючую (назыўную), сацыялагічную, экспрэсіўна-эмацыянальную, сімвалічную.