Прырода гераiчнага у "ваеннай" аповесцi В. Быкава, I. Навуменкi, I. Шамякiна

Abstract

Асэнсоўваецца мастацкае адлюстраванне праблемы здзяйснення чалавекам гераічных учынкаў на падставе «ваеннай» аповесці на прыкладзе твораў В. Быкава, І. Навуменкі, І. Шамякіна. Аналізуюцца фактары ўплыву на раскрыццё дадзенай праблемы: гістарычны час напісання, сузалежныя з ім метады і стылі, сродкі ідэалагічнага ўздзеяння, асоба аўтара, канкрэтныя мастацкія вобразы, створаныя пісьменнікамі. Паколькі літаратурная спадчына прыгаданых класікаў розная ў творча-выяўленчым плане, у артыкуле робіцца спроба падачы параўнальнага аспекту іх творчасці, у тым ліку і мастацка-вобразных сродкаў стварэння канвы твораў. Асноўным крытэрыем «сапраўднасці» літаратуры павінна стаць ісціна, таму ў артыкуле закранаюцца некаторыя праблемы асвятлення асобных «ваенных» пытанняў і асаблівасці прыёмаў іх аўтарскага раскрыцця. У аснове гераічнага, па сутнасці, ляжыць барацьба за агульначалавечую ці індывідуальную свабоду, а сродкі яе дасягнення, паводле пераканання ўсіх прыгаданых аўтараў, павінны быць заўсёды гуманныя.