Падатковая тэрміналогія старабеларускай мовы

Abstract

Аналізуецца сацыяльна-эканамічная лексіка, звязаная з сістэмай феадальных вытворчых адносін («доля», «дзякло», «шарварка», «гвалты», «талака»), вызначаецца яе паходжанне, семантычная дынаміка, якая прыводзіць да новага семантычнага напаўнення слоў і рэалізацыі іх у новай стылістычнай функцыі. Уласна лінгвістычны аналіз падатковых адзінак спалучаецца з культуралагічнай інтэрпрэтацыяй, што садзейнічае ўсебаковаму вырашэнню праблем, якія ўзнікаюць у працэсе даследавання. Фактычна сцвярджаецца пераемная сувязь паміж сучаснай беларускай і старабеларускай мовай на лексічным узроўні, якая заключаецца ў наяўнасці традыцыйных лексічных адзінак («доля», «гвалт», «талака»). На канкрэтных прыкладах паказана, што забыццё першапачатковай семантыкі гістарызма і яго далейшая семантычная эвалюцыя можа адбывацца ў межах устойлівага выразу і залежаць пры гэтым ад фанетычнамарфалагічнага аблічча слова, якое выклікае пэўныя асацыяцыі ў актанта сітуацыі, што характэрна, у прыватнасці, для слова «шарварка».