Асаблівасці паэтыкі твораў Алеся Разанава 1960-х – пачатку 1970-х гадоў. Спроба рэканструкцыі

Abstract

У цэнтры даследавання – аналіз паэтычных тэкстаў Алеся Разанава 1960-х – пачатку 1970-х гадоў з пункту гледжання іх унутранага ладу, жанравых і стылістычных асаблівасцей паэтыкі. Робіцца тэксталагічны аналіз кнігі «Адраджэнне» (1970) са спробай яе рэканструкцыі (кніга пабачыла свет са значнымі скажэннямі). У артыкуле абраны храналагічны прынцып разгляду твораў, даследуюцца сувязі асобы пісьменніка і культурна-гістарычных, пазаэстэтычных фактараў, кардынальныя змены ў прыродзе нацыянальнай прасодыі, што выявіліся ў знакава-вобразнай сістэме А. Разанава. Паколькі шэраг вершаў, што ўвайшлі ў зборнік «Назаўжды», па часе напісання мусілі быць змешчаны ў дэбютнай кнізе паэта («Эксперымент», «Шчасце», «Адкрыццё»), разгляд другога зборніка А. Разанава, які стаўся адметным з’явішчам у айчынным літаратурным працэсе таго часу, адбываецца ў межах аднаго артыкула.