Літаратура як герой раманаў А. Бахарэвіча «Сабакі Эўропы» і «Апошняя кніга пана А.»

Abstract

Разглядаюцца вобразныя інтэрпрытацыі літаратурнага працэса ў сучас-най беларускай прозе на прыкладзе апошніх твораў Альгерда Бахарэвіча, рама-ны якога набылі вызначэнні як канцэптуальныя творы новай літаратуры. Сцвярджаецца, што у раманах дыскутуецца праблема мастацкасці рэалістыч-най прозы, абмяркоўваюцца пытанні залежнасці аўтараў ад чытачоў, выдаўцоў, крытыкаў, падаюцца новыя ролі пісьменніка ў культуры, а таксама абрысы ма-стацтва слова ці літаратуры будучыні. Аднак базавыя карані літаратурнай творчасці сучасны аўтар пакідае за экзістэнцыйнымі творчымі якасцямі пісь-менніка, тым самым працягваючы традыцыю класічнага разумення геніяў ма-стацкага слова. =Рассматриваются образные интерпретации литературного процесса в современной белорусской прозе на примере последних проивзедений Ольгерда Бахаревича, романы которого определяются как концептуальные тексты но-вой литературы. Утверждается, что в романах дискутируется проблема художественности реалистической прозы, обсуждаются вопросы зависимости авторов от читателей, издателей, критиков, изображаются новые роли писателя в культуре, а также вырисоваются очертания искусства слова или литературы будущего. Однако базовые корни литературного творчества современный автор оставляет за экзистенциальными творческими качествами самого писателя, тем самым продолжая традицию классического понимания гения художественного слова.=Imaginative interpretations of the literary process in modern Belarusian prose are considered on the example of the latest books Alherd Bakharevich, whose novels are defined as conceptual texts of new literature. It is stated that the novels discuss the problem of the artistry of realistic prose, discuss the dependence of authors on read-ers, publishers, and critics, depict new roles of the writer in culture, and outline the art of words or literature of the future. However, the modern author leaves the basic roots of literary creativity behind the existential creative qualities of the writer himself, thus continuing the tradition of the classical understanding of the genius of the artistic word.