Полісістэмны характар лірыкі А. Дудара

Abstract

У артыкуле разглядаюцца асаблівасці лірыкі А. Дудара з пазіцый тэорыі полісістэмы. Устаноўлены рэпертуарныя мадэлі экспрэсіянізму ў лірыцы паэта (напружанасць эмоцый, экзальтаванае ўслаўленне новага); адзначаны рысы неарамантызму (канцэпцыя лірычнага героя-бунтара, носьбіта амбівалентных рыс); вызначаны рэпертурэмы футурызму (нігілістычны пафас адмаўлення мастацкіх традыцый, апяванне тэхнічнага прагрэсу); прааналізаваны элементы імажынісцкай ускладненай вобразнасці, асаблівасці эстэтыкі і паэтыкі незвычайнага. Зроблены высновы пра полісістэмны характар лірыкі А. Дудара, дзе канвергенцыя і злучанасць разнастайных рэпертуарных мадэлей, рысы эстэтыкі і паэтыкі розных накірункаў і плыней сусветнай і беларускай літаратур становяцца асновай фарміравання самабытнай поліпарадыгмальнай мастацкай сістэмы А. Дудара.= The article analyses peculiarities of the poetry by A. Dudar from the point of view of the polysystem theory. The author of the article identifies the repertoire models of expressionism in the verses by the above-mentioned poet (intensity of emotions, exalted glorification of the new); singles out the traits of neo-romanticism (the concept of the lyrical herorebel, who has ambivalent traits); defines the repertoireme of futurism (nihilistic pathos of the refusal from artistic tradition, glorification of technological progress), analyses the elements of imagistic complicated imagery, peculiarities of the aesthetics and poetics of the extraordinary. The author of the article draws up the basis of the polysystem nature of A. Dudar’s poetry, in which the convergence and unity of various repertoire models, the features of aesthetics and poetics of different directions and currents of the World and Belarusian Literature form the basis for the creation of the original polyparadigmal artistic system of A. Dudar.