Узаемаадносіны беларускіх партызан з польскім падполлем на тэрыторыі Баранавіцкай вобласці (1941–1944): арганізацыйны і баявы аспект

Abstract

У артыкуле разгледжаны ўзаемаадносіны партызанскіх фарміраванняў Беларусі з польскім падполлем на акупаванай гітлераўскай Германіяй тэрыторыі Баранавіцкай вобласці ў 1941–1944 гг., прадстаўленае, з аднаго боку, польскімі прасавецкімі структурамі, з другога – адзінкамі, якія былі падпарадкаваны польскаму эмігранцкаму ўраду ў Лондане. Зроблена выснова, што мясцовыя савецкія падпольныя і партызанскія структуры імкнуліся аператыўна наладжваць узаемадзеянне з узнікшымі групамі польскага прасавецкага падполля і накіроўваць іх дзейнасць на актыўную барацьбу з нямецкімі акупантамі. Арганізаваныя на аснове такіх груп партызанскія адзінкі звычайна адразу ўключаліся ў склад беларускіх атрадаў і брыгад. Паказаны асноўныя фактары, якія ўплывалі на характар узаемаадносін беларускіх партызан і структур Арміі Краёвай у розныя перыяды германскай акупацыі. Раскрыты змест і формы ўзаемаадносін беларускіх партызан і «акаўцаў» на працягу двух этапаў: ліпень 1941 г. – вясна 1943 г. і лета 1943 г. – ліпень 1944 г.