Уплыў карбанізацыі на канцэнтрацыю хларыдаў у поравым растворы бетону: аналіз вынікаў эксперыментальных даследаванняў

Abstract

Утрыманне хларыдаў і значэнне рН поравога раствора ў кантактнай зоне сталёвай арматуры з'яўляюцца галоўнымі параметрамі для ініцыявання і хуткасці карозіі. Поравая вадкасць цэментавага каменя была сцэджана з поравай прасторы высокім ціскам. Уплыў вода-цэментных суадносін, узросту і даданні хларыду ў свежую сумесь на ўтрыманне хларыдаў у поравым растворы ацэньвалася метадам іённай храматаграфіі. Пры гэтым вызначана значэнне рН поравога раствора. Устаноўлена, што ўтрыманне свабоднага хларыду памяншаецца з ростам водна-цэментнай адносіны і павялічваецца з колькасцю хларыду, які дадаецца ў свежую сумесь. Колькасць хімічна звязанага хларыду з часам павялічваецца, але зніжаецца з памяншэннем зместу растворанага хларыду ў поравым растворы. Адзначана значны ўплыў карбанізацыі на ўтрыманне хларыдаў у паравым растворы. Пасля поўнай карбанізацыі цэментавага раствора і цэментавага каменя з розным вода-цэментавай суаносінай (В/Ц = 0,5 і 0,7) і з рознай колькасцю хларыду, дададзенага ў свежую сумесь (0%, 0,5% і 1%), змест растворанага хларыду павялічваецца ў 2-12 разоў. Адначасова хімічна звязаны хларыд значна памяншаецца з-за карбанізацыі. Як і чакалася, значэнне pH памяншаецца са значэнняў 13,2 да значэнняў 8,0. Можна зрабіць выснову, што карбанізацыя не толькі змяншае значэнне рН, але ў той жа час вызваляе хімічна злучаны хларыд. Гэта адна з відавочных прычын, чаму камбінаванае дзеянне пранікнення хларыдаў і карбанізацыі паскарае карозію сталі і скарачае тэрмін службы жалезабетонных канструкцый