Полацк IX-XVIII стст.: узнікненне, фарміраванне і развіцце (па археалагічных і пісьмовых крыніцах). Аўтарэферат дысертацыі

Abstract

Полацк – сталіца першай дзяржавы на беларускіх землях. Полацк займаў выключна важнае месца ў дзяржаўнай сістэме Старажытнай Русі, Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай з ІХ па XVIII ст. Адкрыццё новых археалагічных помнікаў, выяўленне новых заканамернасцяў гістарычнага развіцця Полацка пакладзена ў аснову дадзенага дысертацыйнага даследавання. У дысертацыі таксама прадстаўлена гістарыяграфія і гісторыя вывучэння Полацка з улікам найноўшых даных; прыведзены новыя звесткі аб стратыграфіі культурных напластаванняў старажытнейшых частак Полацкага гарадзішча і паселішчаў; прадстаўлена дынаміка развіцця і трансфармацый полацкага дзяцінца ў рэтраспектыве часу і эвалюцыя парканаў гарадскіх пасадаў; удакладнена колькасць і размяшчэнне культавых аб’ектаў, гарадскіх фальваркаў у XV – XVIII стст.; вызначана дынаміка колькасці насельніцтва на працягу IX – XVIII стст.; прыведзены новыя археалагічныя даныя аб гандлёвых сувязях палачан, іх этнасацыяльным статусе і прынцыпах самакіравання.