Радзiма у моунай карцiне свету беларусау

Abstract

Даследуюцца асаблівасці функцыянавання канцэпту "радзіма" ў моўнай карціне свету беларусаў. Вывучаюцца слоўнікавыя дэфініцыі лексем, у якіх аб'ектывуецца канцэпт "радзіма". Вызначаецца ключавое слова, якое найбольш поўна намінуе канцэпт, аналізуецца яго этымалогія. "Наіўнае " ўяўленне пра радзіму раскрываецца падчас аналізу парэміялагічных адзінак, якія падвяргаюцца кагнітыўнай інтэрпрэтацыі ў форме абагульнення парэміялагічных сэнсаў (прывядзенне блізкіх сэнсаў да аднаго больш абагульненага). Сэнс парэміі інтэрпрэтуецца як адлюстраванне кагнітыўнай прыметы канцэпту. Асаблівая ўвага надаецца рэпрэзентацыі канцэпту "радзіма" ў публіцыстычных тэкстах. Сцвярджаецца, што радзіма ўяўляе сабою шматузроўневае паняцце і мае тры базавыя вымярэнні: прасторавае, грамадскае і ідэалагічнае, якія маюць свае ўстойлівыя канкрэтызацыі.