Асноуныя прынцыпы адлюстравання Першай сусветнай вайны у заходнееурапейскай i амерыканскай лiтаратурах

Abstract

Артыкул прысвечаны разгляду асноўных прынцыпаў адлюстравання вайны 1914 – 1918 гадоў у заходнееўрапейскай і амерыканскай літаратурных традыцыях. Аўтар спрабуе выявіць агульнае і адметнае ў творчасці пісьменнікаў двух найбольш знакамітых плыняў: «акопнай літаратуры» і літаратуры «згубленага пакалення». Увага надаецца такім агульным прынцыпам паказу першай сусветнай вайны, як аўтабіяграфізм, натуралізм, псіхалагізм, іронія і г.д. Разглядаюцца новы падыход да адлюстравання прасторы ў літаратурна-мастацкіх творах аб вайне, матыў «роўнасці бакоў», адзначаюцца своеасаблівыя адносіны празаікаў да смерці як неад’емнага кампанента ваеннай рэчаіснасці. Падчас параўнання «акопнай літаратуры» і літаратуры «згубленага пакалення» высветліліся наступныя іх адрозненні: у кнігах «згубленых» вайна разглядаецца як жудаснае выпрабаванне, наступствы якога немагчыма пераадолець і ў мірным жыцці, асаблівыя адносіны да кахання і сяброўства былых франтавікоў, новы кодэкс паводзін салдата, які прыйшоў з вайны і г.д.