Антырэлігійная кампанія і лёс некаторых архітэктурных помнікаў БССР у 1920-я гады

Abstract

Лёс некаторых архiтэктурных пабудоў сярэднявечча, якiя ў 1926 годзе былi аб’яўлены помнiкамi рэспублiканскага значэння, да гэтай пары застаецца адным з нераспрацаваных у айчыннай гiсторыi пытаннем. Вяртанне ж да людзей усiх звестак аб такiх помнiках з’яўляецца пiльнай неабходнасцю, таму што пабудова дзяржавы немагчыма без гiстарычнай памяцi, без усведамлення ўсёй разнастайнасцi культурна-гiстарычнай спадчыны. Пры даследаваннi гэтай тэмы ўзнiкае неабходнасць акцэнтаваць увагу на такiх аспектах, як антырэлiгiйная кампанiя ў Беларусi i яе ўплыў на стан культавых помнiкаў архiтэктуры. Гэта звязана з тым, што высвятленне гiсторыi стварэння сiстэмы цэнтральных i мясцовых органаў аховы помнiкау даўнiны заўсёды было складанай часткай у вывучэннi дзяржаўнай палiтыкi ў галiне культуры, у аналiзе гiсторыка-культурных праблем. Як вядома, значэнне гiсторыка-культурнай спадчыны павялiчваецца па меры духоўнага росту людзей. Таму праблема яго захавання для наступных пакаленняў нашай рэспублiкi не толькi застаецца ў найвышэйшай ступенi актуальнай, але i становiцца адной з галоўных праблем у працэсе фармiравання i развiцця асобаснасцi. Мэтай дадзенага даследавання з’яўляецца спроба прааналiзаваць i ацанiць дзейнасць дзяржаўных структур, якiя ў той перыяд непасрэдна былi звязаны з рашэннем пытанняў аховы помнiкаў гiсторыi i культуры Беларусi. Пры напiсаннi дадзенага артыкула выкарыстоўвалiся архiўныя матэрыялы, якiя ўпершыню ўводзяцца ў навуковае абарачэнне, зборнiкi дакументаў, перыядычныя, статыстычныя i энцыклапедычныя выданнi, а таксама даследаваннi па гiсторыi Беларусi.